Πλειοδοσία προσδοκιών

Του Ι. Κ. Πρετεντέρη

Αν κατάλαβα καλά, ο υπουργός Επικρατείας μιας κυβέρνησης που προέκυψε από μια συμφωνία κομμάτων και πήρε ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή χάρη σε αυτήν τη συμφωνία δήλωσε ρητά ότι η κυβέρνηση ουδόλως δεσμεύεται από τη συμφωνία που τη δημιούργησε.

Δεν ξέρω αν ο υπουργός απηχεί τη σκέψη του Πρωθυπουργού. Αλλά αν την απηχεί, μπλέξαμε άσχημα. Διότι αυτή η αντίληψη σπρώχνει τα κόμματα να αποδεικνύουν ότι δεν καταργήθηκαν από τον υπουργό Επικρατείας, άρα σε μια συνεχή τριβή.

Το είδαμε ήδη με τα νέα μέτρα, την εφεδρεία και την απελευθέρωση των ταξί - θέματα για τα οποία δεν υπάρχει συμφωνία μεταξύ των κομμάτων που αποτελούν την κυβέρνηση.

Θεωρητικά και σύμφωνα με τον υπουργό Επικρατείας, βεβαίως, ουδόλως ενδιαφέρει αν τα κόμματα συμφωνούν ή διαφωνούν. Η αρμοδιότητα των αποφάσεων ανήκει στον Πρωθυπουργό και στο Υπουργικό Συμβούλιο. Σωστό και καμία αντίρρηση.

Αλλά τι θα γίνει, ας πούμε, αν ο Πρωθυπουργός αποφασίσει την πλήρη απελευθέρωση των ταξί;

Πρώτον (και κατά δήλωσή του), θα παραιτηθεί ο αρμόδιος υπουργός - ας πούμε μικρό το κακό...

Δεύτερον, θα πρέπει να βρει ο Πρωθυπουργός μια πλειοψηφία στη Βουλή για να ψηφίσει τον νόμο που αποφάσισε - καλή επιτυχία!..

Διότι όποιος ισχυρίζεται ότι μια κυβέρνηση την οποία συγκρότησαν τρία κόμματα μπορεί να κυβερνήσει ερήμην των κομμάτων που τη συγκρότησαν είναι σαν να λέει ότι η κυβέρνηση αυτή μπορεί να κυβερνήσει ερήμην της Βουλής. Και οι κυβερνήσεις που κυβερνούν ερήμην της Βουλής ξέρετε πώς λέγονται.

Είμαι βέβαιος, όμως, ότι τίποτα τέτοιο δεν υπάρχει στο μυαλό του Πρωθυπουργού. Η προσωπική του εντιμότητα και οι δημοκρατικές του πεποιθήσεις είναι αδιαμφισβήτητες. Ουδείς δικαιούται να τον αδικεί, έστω και με τις καλύτερες των προθέσεων.

Διότι αυτό που σίγουρα τον αδικεί είναι η πλειοδοσία των προσδοκιών που επενδύονται πάνω του. Διάβαζα χθες, ας πούμε, έναν αξιόλογο πανεπιστημιακό να καλεί τον Παπαδήμο «να παίξει τον ρόλο που του έταξε η ιστορία»(!) - παρόλο που δεν είναι σαφές αν οφείλει περισσότερο την πρωθυπουργία στην ιστορία ή στον Καρατζαφέρη που μας γλίτωσε από τον Πετσάλνικο...

Και να θυμίσω ενδεχομένως ότι ο μοναδικός έλληνας πρωθυπουργός που κατήργησε τη Βουλή και τα κόμματα που του έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης ήταν ο Ιωάννης Μεταξάς. Δεν νομίζω να θέλγει κανέναν το προηγούμενο.

Ας κάνουμε τον σταυρό μας, λοιπόν, να διεκπεραιώσει η κυβέρνηση Παπαδήμου σωστά τη δουλειά που ανέλαβε. Θα είναι ήδη μια τεράστια προσφορά στην πατρίδα. Τα υπόλοιπα θα τα βρούμε στις εκλογές όπου (ως γνωστόν) ο καθένας δικαιούται να πολιτευθεί ελευθέρως.

Από το KAPISTRI