Μετα-χριστουγεννιάτικα και προ-πρωτοχρονιάτικα!

Tης Eλενης Mπιστικα

Παιδιά και συνοδοί στο Καρουζέλ του Ζαππείου κι εφέτος, όταν ο καιρός το επιτρέπει...

Η Πάρνηθα χιονισμένη στραφτάλιζε στη δεκεμβριανή λιακάδα χθες, αλλά τα πουλιά, κοπαδιαστά, πετούσαν χαμηλά στην Εθνική Οδό στην κάθοδο προς Πειραιά. «Ερχεται χιονιάς» που λένε οι παλιοί κι εκείνο που έρχεται, σίγουρα, είναι το δίσεκτο 2012, φορτωμένο ήδη με το Χρέος και την απειλή και άλλων φόρων και άλλων περικοπών σε μισθούς και συντάξεις και με τα «Ενοικιάζεται» να πληθύνονται, ωσάν την άμμο της θαλάσσης, που δεν είναι, βέβαια, ευχή αλλά προάγγελμα αύξησης της ήδη μεγάλης ανεργίας...

Μόλις σηκώσαμε το χριστουγεννιάτικο τραπέζι που, στους σώφρονες, ήταν αυστηρά οικογενειακό, με μερικούς φίλους, με τη γεμιστή γαλοπούλα και την «αλανιάρα κότα» στον φούρνο με κάστανα κι από κοντά και το κατσικάκι με τις πατάτες στο ταψί – να μην ξεχνάμε και την καταγωγή μας! Δεν υπήρξε φέτος, όπως άλλες χρονιές, δελτίο κίνησης αυτοκινήτων στις εξόδους της πόλης! Οι δρόμοι είχαν ελάχιστη κίνηση και οι παραγγελίες στα ζαχαροπλαστεία έφθασαν στα ύψη – απόδειξη ότι η απόφαση «μένουμε σπίτι, αλλά να γλυκαθούμε κιόλας» πάρθηκε την τελευταία στιγμή!
Επιστροφή και στο χριστόψωμο με το καρύδι στη μέση, όπως γίνεται με τη λαγάνα της Καθαράς Δευτέρας ή με την πασχαλοκουλούρα με το αυγό. Καλά που έχουμε τα έθιμά μας και τα κρατάμε για να μην τρέχουμε στα χιόνια και στις πίστες του εξωτερικού, όπου, ίσως, κυκλοφόρησαν και εφοριακοί με συμβατικές στολές σκι, για να εντοπίσουν τους τυχόν καταθέτες Ελβετίας! Μείναμε Ελλάδα, Αθήνα και σπίτι μας, ανάψαμε το τζάκι, στολίσαμε, αντί για έλατο, μια ελιά στη γλάστρα, για να ’χουμε ειρήνη και γνώση στο καημένο το 2012, που έρχεται μαζί με τα καθυστερούμενα ΕΤΑΚ – Εκτακτο Τέλος Ακινήτων! Της ΔΕΗ το ειδικό τέλος το πληρώσαμε – «σπίτι μας, σπιτάκι μας, παλιοκαλυβάκι μας», εμείς θα σε πληρώσουμε χρυσό, για να ’χουμε και την ευχή των γονιών μας, που μας τ’ άφησαν! Αλλο αν στο «ένα κεραμίδι πάνω απ’ το κεφάλι μας» μάς αντιστοιχεί κι ένας εισπράκτορας της ΔΕΗ, όπως στο ωραιότατο σκίτσο του Ηλία Μακρή στο περιοδικό «Κ» με τη χριστουγεννιάτικη «Καθημερινή»!
Σε λίγο θα υποδεχθούμε τη νέα χρονιά χωρίς προσδοκίες, με τις απαιτήσεις μικρών και μεγάλων ψαλιδισμένες. Με τα παιδιά να λένε τα κάλαντα υπό συνοδεία κάποιου μεγάλου (για να μη τους αρπάξουν το κουτί με την είσπραξη στον δρόμο!). Η κίνηση με τα «Καρουζέλ» και το παιδομάνι μετακινήθηκε στο Ζάππειο από το Σύνταγμα, που αστόλιστο, χωρίς δέντρο με λαμπιόνια, δεν τραβάει με τίποτα!
Εκεί, στην ευρυχωρία της «Αίγλης» η λιακάδα τραβά παιδιά και μεγάλους σαν μαγνήτης! Στο Μέγαρο για τη «Λίμνη των Κύκνων» σημειώνονται καθημερινά μετακινήσεις οικογενειών και στο Badminton «Καρυοθραύστης» με τα Μπαλέτα του Κιέβου προσφέρουν ποιοτικό θέαμα. Τα θέατρα, μεγάλα και μικρά, συνεχίζουν, και στους κινηματογράφους το ασπρόμαυρο βωβό HIT «ο Αρτίστας» προβάλλεται με ουρές. Μήπως μας κούρασαν και τα εκκωφαντικά ηχητικά και οι βίαιες ταινίες της αμερικανικής ψηφιακής «κουλτούρας» και αναζητάμε το φως και την επευφημία των χειροκροτημάτων χωρίς ήχο;
Ολοι έγραψαν καλές κριτικές για την «καινοτομία» μιας ταινίας που μας γυρίζει πίσω με την κινηματογραφική «Μηχανή του χρόνου». Ολοι επαίνεσαν τις ερμηνείες των πρωταγωνιστών, κανείς δεν είπε για το σκυλάκι «που κλέβει την παράσταση», όπως γίνεται πάντα όταν παίζουν παιδιά και σκυλιά σε μια ταινία και ωχριούν οι πρωταγωνιστές!
Λοιπόν, το σκυλάκι είναι της ίδιας ράτσας με αυτό που μας κοιτούσε μέσα από το μεγάφωνο - χωνί της «His master’s voice», επιλεγμένο κι αυτό από τον Γάλλο - Λιθουανό Χαζαναβίσιους, όπως όλοι οι καρατερίστες, με ιδιαίτερη επιτυχία! Και χωρίς γαυγίσματα! Μόνο με το κούνημα της ουράς!