Η επομένη μίας (ακόμη) απεργίας

 ΕΡΡΙΚΟΣ ΜΠΑΡΤΖΙΝΟΠΟΥΛΟΣ

Τη νέα 48ωρη την κάναμε, τις μεγαλοστομίες τους οι διοικούντες τις εξαπέλυσαν, την αποφασιστικότητα και την αγωνιστικότητά τους οι διαδηλώνοντες στους δρόμους την επαναβεβαίωσαν, αλλά δυστυχώς τίποτα απ' όλα αυτά δεν πρόκειται να λύσει ή έστω να μετριάσει τις συνέπειες των προβλημάτων που ταλανίζουν τα μέσα ενημέρωσης. Οσο η κρίση θα διαμορφώνει την κοινωνικοοικονομική πραγματικότητα του τόπου τόσο οι στρατιές των ανέργων θα μεγαλώνουν, τα προβλήματα θα διογκώνονται και οι υποδυόμενοι τους συνδικαλιστές θα κρύβουν την ανικανότητά τους πίσω από κραυγές, συνθήματα και κωμικοτραγικές απαιτήσεις του τύπου «δεν θ' ανεχθούμε», «δεν θα υποκύψουμε» και άλλα παρεμφερή.
Υπήρχαν εποχές, όχι και τόσο μακρινές, που ο συνδικαλισμός ήταν εύκολη δουλειά. Υπήρχαν επιχειρήσεις Τύπου που ήταν κερδοφόρες και εύλογη ήταν η απαίτηση μεγαλύτερης συμμετοχής των εργαζόμενων στα κέρδη. Και ταυτόχρονα η έκρηξη στον χώρο των ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης δημιουργούσε νέες θέσεις εργασίας, ενίσχυε τον ανταγωνισμό και αύξανε τις αμοιβές.
Σήμερα βιώνουμε την ακριβώς αντίθετη κατάσταση. Ο χώρος συρρικνώνεται, θέσεις εργασίας χάνονται και οι αμοιβές μικραίνουν. Ο,τι ακριβώς συμβαίνει για όλα τα επαγγέλματα και όλους τους εργαζομένους. Για όλες τις επιχειρήσεις και για όλους τους μισθωτούς. Κι αν αφήσουμε κατά μέρος τις βλακώδεις μεγαλοστομίες, ίσως συνειδητοποιήσουμε ότι η επιβίωση είναι ο στόχος και των δύο πλευρών, έστω κι αν για τον επιχειρηματία κρίνεται (αν και όχι πάντα) μόνο η τύχη της επιχείρησής του, ενώ για τον εργαζόμενο το διακύβευμα είναι ο ίδιος και η οικογένειά του.
Θέλω να ελπίζω ότι κάποια στιγμή η ΕΣΗΕΑ θα καταλάβει πως οι καιροί και τα προβλήματά μας θέλουν άλλες λογικές και προσεγγίσεις απ' αυτές που παραδοσιακά ξέραμε. Πρέπει ν' αναζητηθούν διέξοδοι αντί να προκαλούνται αδιέξοδα. Γιατί σωστός συνδικαλιστής (όπως και πολιτικός) δεν είναι αυτός που ζει στον κόσμο του και πλασάρει ανέφικτες προοπτικές, αλλά εκείνος που έχει το θάρρος να βλέπει την πραγματικότητα και να ψάχνει για τρόπους που, αν δεν μπορούν να την ανατρέψουν, είναι σε θέση να μετριάσουν τις συνέπειές της. Και γιατί δεν πρέπει ποτέ να μας διαφεύγει ότι είμαστε δημοσιογράφοι και λειτουργούμε ως δημοσιογράφοι μόνο όταν υπάρχουν και για όσο υπάρχουν μέσα ενημέρωσης.
bartzinopoulos@hotmail.com